Σελίδες

Η σχέση μεταξύ γονιδίου και παχυσαρκίας






Συχνά εμφανίζονται από διάφορους διαιτολόγους και ειδικούς τρόποι για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Όπως: δίαιτες, χάπια και το τελευταίο στάδιο, χειρουργικές επεμβάσεις.  Όλα αυτά αρχίζουν και γίνονται παρελθόν, μετά από την καινούργια ανακάλυψη που έκαναν οι ειδικοί από βρετανικά πανεπιστήμια, οι οποίοι απέδειξαν ότι ένα ένζυμο που βρίσκεται στο σάλιο, είναι αυτό που μπορεί να ρυθμίσει το βάρος μας.
Σύντομα οι διατροφολόγοι θα προτείνουν δίαιτες με βέβαια αποτελέσματα, που θα είναι βασισμένες στην ανάλυση του σάλιου. Δεν θα είναι μόνο ατομικές, αλλά θα μπορούν να εφαρμοστούν σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Τα αποτελέσματα  της μελέτης των επιστημόνων από το Kings College και το Imperial College του Λονδίνου, μας παραπέμπουν στο γεγονός, ότι ένα τμήμα του γενετικού μας υλικού παίζει καθοριστικό ρόλο στο πως ο καθένας διασπά τους υδατάνθρακες ( μακαρόνια, ρύζι, φρούτα ) και το άμυλο ( πατάτες ). Μάλιστα, από την αποβολή  ή την απορρόφηση από τον οργανισμό αυτών των δύο κατηγοριών τροφών, για το αν κάποιος θα είναι αδύνατος ή παχύσαρκος. Ο καθηγητής Τιμ Σπέκτορ, επικεφαλής, ερευνητής και καθηγητής Γενετικής Επιδημιολογίας στο KCL,  ανακάλυψε, ότι οι αλλαγές στον αριθμό αντιγράφων ενός γονιδίου που ονομάζεται AMY1, σχετίζεται άμεσα με την πρόκληση παχυσαρκίας. Το γονίδιο αυτό, δίνει τις πληροφορίες στον οργανισμό, ώστε να δημιουργήσει αμυλάση στο σάλιο, ουσία η οποία είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των υδατανθράκων. Άρα, οι άνθρωποι που διαθέτουν μεγαλύτερες ποσότητες αυτού του γονιδίου, θα πρέπει να είναι περισσότερο προσεχτικοί, διότι λαμβάνουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά και θερμίδες από το ψωμί και τα λαχανικά, που έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση βάρους.  Επίσης, όσοι έχουν σε μεγαλύτερη ποσότητα το συγκεκριμένο γονίδιο  στο σάλιο τους, έχουν στατιστικά, οκταπλάσιες πιθανότητες να είναι παχύσαρκοι.                                                               

Ο Τιμ Σπέκτορ υποστηρίζει: << Η επίδραση αυτού του γονιδίου στην παχυσαρκία, είναι η ισχυρότερη που έχουμε δει μέχρι σήμερα, σε οποιοδήποτε γονίδιο που συσχετίζεται με αυτήν>>.  Τέλος, αν αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να γίνει φάρμακο σε σιρόπι ή χάπι, χωρίς παρενέργειες και αρνητικές επιπτώσεις για τον ανθρώπινο οργανισμό και σε συνδυασμό με άσκηση, θα ήταν η λύση για όλους αυτούς που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με τα κιλά τους, άλλα και γενικά με όλους όσους θέλουν να ελέγχουν το βάρος τους.



Επιμέλεια: Ματίνα Παπαμάρκου